Aria Farin Jaam
Freight Forwarding Co.
اخبار داخلی

اخبار داخلی (115)

به گزارش گروه بین‌الملل مانا، سایت container-news اعلام کرد: بر‌اساس گزارش واصله طی دو ماه اول سال ۲۰۲۴ میلادی سفارش ساخت برای حامل‌های نفت بسیار بزرگ VLCC به ۷.۴ میلیون  DWT رسید که ۴۹۰ درصد جهش نشان می‌دهد.

بر اساس این گزارش «فیلیپ گوویا»، تحلیلگر ارشد حمل‌و‌نقل در بیمکو در این زمینه  گفت: تعداد سفارشات تانکر‌های نفتی در طول دو ماه سال جاری میلادی در چنین برهه زمانی از سال ۱۹۹۶ تا کنون بی‌سابقه بوده است.

وی در ادامه گفت: از زمان شروع جنگ بین اوکراین و روسیه نرخ حمل نفت برای تانکر نفتی افزایش یافت و در سال ۲۰۲۳ میلادی شرایط این قبیل تانکر‌ها به گونه‌ای شد که مالکان و اپراتور‌ها احساس کمبود این قبیل تانکر‌ها را داشتند به همین جهت تانکر‌های کثیف وارد عمل شد، اما در ژانویه و فوریه رکورد سفارشات تانکر نفتی VLCC شکسته شد، اگرچه در طول سال ۲۰۲۳ میلادی سفارشات برای کشتی‌های سوئز‌ماکس بالا رفت، اما سفارش کشتی‌های بزرگ VLCC به شکل دلخواه نبود تا در ماه ژانویه و فوریه دفترچه ناوگان تانکر نفتی برای تانکر بزرگ تکمیل شد.

به گفتۀ این تحلیلگر اگرچه به زودی ساخت این کشتی‌ها نمی‌تواند توازن عرضه و تقاضا ایجاد کند، اما چشم‌انداز برای این قبیل کشتی‌ها در آینده بسیار مطلوب است.

وی با اشاره به اینکه تانکر‌های سفارش داده شده بین سال‌های ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷ میلادی تحویل داده خواهد شد، یاد‌آور شد: ۷۰ درصد ظرفیت کشتی‌های سایز متوسط و کوچک تانکر در سال ۲۰۲۳ میلادی منعقد شده است.  به این ترتیب با ورود تانکر‌های جدید ناوگان نفتکش از پشتیبانی خوبی برخوردار خواهد شد.

وی در پایان گفت: بر‌اساس گزارش منتشر شده از سوی آژآنس بین‌المللی انرژی تقاضای جهانی تا سال ۲۰۳۰ میلاد‌ی به اوج خود خواهد رسید،   به همین جهت مالکان نسبت به سفارش ساخت نفتکش در سایز‌های مختلف اقدامات لازم را به عمل می‌آورند.    

به نقل از ترید ویندز؛ تحلیلگران مؤسسه nVision Global پس از بررسی‌های متعدد مسائل و مشکلات موجود فراراهِ صنعت لجستیک، دنیای آن را در سایۀ ابری از تهدید‌های جهانی توصیف  کرده که یاد‌آور دوران پس از جنگ جهانی دوم است.

 بر این اساس اثرات موج دار این ناآرامی‌ها به ویژه در دریای سرخ، تهدید مستقیم موشک‌ها و حملات هواپیما‌ی بدون سرنشین به چالش‌های ژئوپلیتیکی در دریای سرخ  بیشتر دامن زده است. اما متأسفانه کمتر راه حلی جز راه حل نظامی در قبال این نا‌آرامی‌ها از سوی کشور‌ها ارائه شده است. در واقع نوعی بی‌تفاوتی برای تعیین یک استراتژی را در بخش حمل‌ونقل و لجستیک شاهد هستیم که هر روز جهان بیشترین خسارت از قبیل افزایش بی رویه هزینه‌ها، ایجاد موانع برای تردد امن کشتی‌ها، تلفات انسانی، غرق شدن کشتی‌ها، طولانی شدن مسیر‌ها و...  را تجربه می‌کنند. چنین به نظر می‌رسد که مسئولان لجستیک و حمل‌ونقل دست روی دست گذاشته و فقط نظاره گر بحران در دریای سرخ هستند.  

بر اساس این گزارش صنعت لجستیک که در سال ۲۰۲۳ میلادی در حال چرخش و تمایل به سمت سیاست‌های حمایتگرانه بود در حال حاضر با ورود به سال ۲۰۲۴ میلادی بار عمده تغییرات منفی ژئوپلیتیکی را تجربه می‌کند که ناخواسته بر آن تحمیل شده است.

در چنین شرایطی موج جدیدی از تعرفه‌ها و موانع تجاری به وجود می‌آید. زمینه این بازی اقتصادی شطرنجی در دریای سرخ ظهور چالش‌های جدید و تغییرات اقلیمی است که بازنده واقعی این بازی، صنعت لجستیک و حمل‌ونقل دریایی است، به دیگر سخن  بحران دریای سرخ تمامی مسائل و معضلات موجود در حمل‌و‌نقل دریایی را تحت تأثیر شدیدی  قرار می‌دهد.

در میان این چالش‌ها صنعت لجستیک شاهد کاهش ظرفیت حمل‌و‌نقل و افزایش هزینه لجستیکی است که با کاهش حجم محموله‌ها تشدید شده است به همین جهت صنعت لجستیک به یک محور استراتژیک برای حرکت در آب‌های ناشناخته جهانی نیاز دارد.  

در ادامه این گزارش آمده است تحلیلگران این مؤسسه پیشنهاد می‌کنند صنعت لجستیک باید از هوش مصنوعی و فنّاوری مانند دوران همه‌گیری کرونا بهره گرفته و طی نشست‌هایی با مسئولان امور لجستیک تصمیم‌گیری کنند در غیر اینصورت همچنان مشاهده خواهیم کرد که هر شرکتی قصد دارد در راستای منافع خویش حرکت کند. در حالی‌که باید تلاش و سعی کافی به عمل آورند تا از روند موجود بازار جلوتر رفته و خطرات را پیش‌بینی کنند، در چنین شرایطی می‌توانند تهدیدات را به فرصت تبدیل کنند.  

در پایان این گزارش آمده چشم‌انداز لجستیک جهانی در حال تجربه زلزله‌هایی است که بدون شک سال ۲۰۲۴ میلادی چالش‌های بی‌نظیری را پیشِ روی این صنعت قرار خواهد داد؛ اما صاحبان این صنعت باید همانند دوران همه گیری کرونا دست به تغییر بزنند و به آینده لجستیک شکل خاصی بدهند تا میزان آسیب پذیری آن پایین بیاید.  

آینده نگری استراتژیک، تعهد به پایداری این اطمینان را برای عبور از پیگیری‌های تجارت حمل‌و‌نقل جهان به وضوح نشان خواهد داد.

 

لزوم دستیابی به منابع عظیم کوبالت و مس آفریقا منجر به ایجاد دور جدیدی از رقابت های سنگین میان آمریکا و چین برای سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های ریلی این قاره شده است.

به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری ریل نیوز، جنگ تجاری میان ایالات متحده و چین طی سال های اخیر و در پی رشد بخش های مختلفی از فناوری های نوین همچون هوش مصنوعی، تراشه های الکترونیک، صنایع نیمه رسانا و انرژی های تجدیدپذیر ابعاد جدیدی به خود گرفته است.

در تازه ترین دور از رقابت های نوین میان شرق و غرب، شاهد تقابل واشنگتن و پکن در زمینه دستیابی به معادن ارزشمند کوبالت، مس و معدنکاوی در آفریقا طی ماه های اخیر هستیم.  از عنصر کمیاب کوبالت، علاوه بر ساخت تسلیحات پیشرفته نظامی (به ویژه تسلیحات هسته ای) برای ساخت باتری های پیشرفته مورد استفاده در خودروهای الکتریکی و نیروگاه های مربوط به انرژی های تجدیدپذیر نیز استفاده می شود. افزایش قیمت نفت، تغییرات آب و هوایی و لزوم حرکت کشورهای جهان به سمت سیاست های کربن زدایی، اهمیت استفاده از این انرژی ها را تا حد زیادی افزایش داده است.

 

رقابت سنگین آمریکا و چین بر سر توسعه شبکه ریلی آفریقا

لزوم دستیابی به منابع عظیم کوبالت و مس آفریقا منجر به ایجاد دور جدیدی از رقابت های سنگین میان آمریکا و چین برای سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های ریلی این قاره شده است.

به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری ریل نیوز، جنگ تجاری میان ایالات متحده و چین طی سال های اخیر و در پی رشد بخش های مختلفی از فناوری های نوین همچون هوش مصنوعی، تراشه های الکترونیک، صنایع نیمه رسانا و انرژی های تجدیدپذیر ابعاد جدیدی به خود گرفته است.

در تازه ترین دور از رقابت های نوین میان شرق و غرب، شاهد تقابل واشنگتن و پکن در زمینه دستیابی به معادن ارزشمند کوبالت، مس و معدنکاوی در آفریقا طی ماه های اخیر هستیم.  از عنصر کمیاب کوبالت، علاوه بر ساخت تسلیحات پیشرفته نظامی (به ویژه تسلیحات هسته ای) برای ساخت باتری های پیشرفته مورد استفاده در خودروهای الکتریکی و نیروگاه های مربوط به انرژی های تجدیدپذیر نیز استفاده می شود. افزایش قیمت نفت، تغییرات آب و هوایی و لزوم حرکت کشورهای جهان به سمت سیاست های کربن زدایی، اهمیت استفاده از این انرژی ها را تا حد زیادی افزایش داده است.

چرایی سرمایه گذاری های سنگین آمریکا در معادن آفریقا

نمایندگان وزارت خزانه داری ایالات متحده، هفته آخر بهمن ماه با حضور در کنفرانس معدنکاوی آفریقا که در شهر ژوهانسبورگ برگزار شد؛ حضور یافته و تلاشی گسترده در خصوص رایزنی های مربوط به شرکت در پروژه های زیر ساختی به کار بستند. اگرچه تا چند سال پیش از این، قاره آفریقا کانون تمرکز و سرمایه گذاری های آمریکا محسوب نمیشد، اما طی سال های اخیر شاهد رشد بی سابقه حضور سنگین این کشور در پروژه های بزرگ سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های این قاره هستیم.

اگرچه، یکی از دلایل حضور آمریکا در آفریقا جلوگیری از نفوذ گسترده و رو به رشد چین در این قاره است؛ اما همانطور که گفته شد، نیاز به تامین کوبالت مورد استفاده در خودروهای الکتریکی، نیروگاه های خورشیدی و بادی و دیگر بخش های انرژی های تجدیدپذیر، انگیزه واشنگتن برای حضور در آفریقا را دوچندان می کند.

«توماس شیهی» محقق اندیشکده صلح ایالات متحده با تاکید بر حضور هیات عالی رتبه این کشور در کنفرانس معدنکاوی آفریقا گفت: طی دو سال گذشته، دولت بایدن تمرکز زیادی بر روی بخش انرژی های تجدیدپذیر داشته که همین امر، منجر به افزایش فعالیت بی سابقه آمریکا در سرمایه گذاری بر روی پروژه های زیرساختی قاره آفریقا شده است.

همچنین، باید این نکته را نیز در نظر داشت که آفریقای مرکزی سرشار از معادن بزرگ فلز مس بوده و به همین دلیل، از این منطقه تحت عنوان «کمربند مس» آفریقا نیز یاد می شود. فلز مس نیز مانند کوبالت، از ملزومات بسیار مهم در تولید و ذخیره سازی انرژی الکتریکی محسوب شده و در حقیقت، سرمایه گذاری در این منطقه از آفریقا، بخش قابل توجهی از مس مورد نیاز آمریکا را نیز تامین خواهد کرد.

رقابت سنگین آمریکا و چین در توسعه زیرساخت های ریلی آفریقا

همانطور که گفته شد، سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های آفریقا اگرچه طی دهه های گذشته مورد تمرکز سیاستمداران چین بوده، اما این موضوع دستکم در زمره اولویت های واشنگتن قرار نداشته است. اما اهمیت دستیابی به معادن کوبالت به ویژه در کشورهایی چون زیمبابوه، جمهوری دموکراتیک کنگو و زامبیا پای آمریکا را نیز به سرمایه گذاری های عظیم در این قاره کشانده است.

 

نکته مهم اینجاست که برای انتقال کوبالت استخراجی از معادن آفریقا به سمت بنادر این قاره و هدایت بار به سمت کارخانه های خریدار در آمریکا و چین، هر دو کشور نیازمند کریدورهای ترانزیتی عبوری از کشورهای مسیر و همچنین، ساخت جاده و ریل هستند. اما با توجه به توان بالای حمل و نقل ریلی در انتقال حجم بالایی از سنگ های معدنی، ریل دست بالا را در رقایت با جاده در اختیار دارد.

چینی ها از دهه ۱۹۷۰ میلادی، حضور خود در بخش معادن کوبالت و مس آفریقا را افزایش داده و امروزه، اکثر معادن این دو عنصراستراتژیک در دستان شرکت های چینی قرار دارد. چین همچنین پروژه های بزرگی چون اتصال ریلی کمربند مس زامبیا به بنادر تانزانیا در سواحل شرقی قاره آفریقا را در دست دارد. این اتصال ریلی بزرگ قرار است در قالب یک کریدور ریلی عمل کرده و محصولات معدنی مورد استخراج شرکت های چینی را پس از حمل به سواحل شرقی آفریقا، راهی این کشور نماید.

در همین راستا، ایالات متحده نیز در ماه می سال ۲۰۲۳ از تصمیم خود برای سرمایه گذاری بر روی توسعه زیرساخت های ریلی حمهوری دموکراتیک کنگو و اتصال این کشور به بندر لوبیتو در سواحل غربی آنگولا خبر داد. واشنگتن همچنین قرار است بخش های زیرساختی نابود شده در آنگولا از دوران جنگ داخلی در این کشور طی دهه ۷۰ میلادی (جنبش های مربوط به استقلال آنگولا از پرتغال) را نیز بازسازی نماید. این خط ریلی جدید که از آن تحت عنوان «کریدور ریلی لوبیتو» یاد می شود، میزان زمان حمل کوبالت و مس استخراجی از معادن کنگو تا سواحل آنگولا را تا حد چشمگیری کاهش خواهد داد.

نکته مهم اینکه دو شرکت معدنکاوی «ایوانهو ماینز» کانادا و «آنگلو اَمریکن» بریتانیا نیز به عنوان نخستین مشتری رسمی این کریدور ریلی، سرمایه گذاری سنگینی روی ساخت این پروژه انجام داده اند. به گفته کارشناسان آمریکایی، این خط ریلی در صورت تکمیل، می توتند سالانه ۱۲۰ الی ۲۴۰ هزار تن سنگ معدنی کوبالت و مس را به سواحل آنگولا انتقال داده و قرار است بهره برداری از این کریدور،  در سال ۲۰۲۵ آغاز شود. همچنین، در صورت رسیدن کریدور ریلی لوبیتو به ظرفیت کامل خود، توان حمل سنگ های معدنی یاد شده به رقم چشمگیر ۴۵۰ هزار تن در سال افزایش خواهد یافت.

 

«رابرت فرایدلند» معاون اجرایی شرکت ایوانهو معتقد است که ساخت این کریدور ریلی منجر به دستیابی به معادن جدید و تسهیل حمل استخراج های معدنی به سمت سواحل آنگولا خواهد شد. به اعتقاد وی، این موضوع می تواند تاثیر چشمگیری روی اقتصاد نوین مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر غرب بر جای بگذارد. همچنین، کریدور ریلی لوبیتو دستکم، بیش از ۲۰ درصد هزینه تولید و حمل سنک های معدنی مس و کوبالت را برای آمریکا و کانادا کاهش خواهد داد که همین امر، منجر به افزایش رقابت پذیری شرکت های آمریکایی در برابر استخراج های معدنی چین از آفریقا خواهد شد.

غول کشتیرانی مرسک هشدار داد حمل و نقل کانتینری در دریای سرخ ممکن است در نیمه دوم امسال، همچنان اختلال داشته باشد.

به گزارش سی نیوز ،  این شرکت دانمارکی با توجه به استفاده کشتی‌ها از مسیر طولانی‌تر دماغه امید نیک به جای ورود به آب‌های خطرناک دریای سرخ، تاخیرها در حمل و نقل را پیش بینی کرده است.

چارلز فان در استین، مدیر آمریکای شمالی مرسک در بیانیه‌ای گفت: خود را برای ادامه وضعیت دریای سرخ در نیمه دوم سال ۲۰۲۴ آماده کنید و زمان ترانزیت طولانی‌تری را در برنامه ریزی زنجیره تامین، در نظر داشته باشید.

مرسک ناچار شده است ظرفیت اضافه کند تا زمان ترانزیت بیشتر بسیاری از کشتی‌های خود را جبران کند و به برخی از غول‌های خرده فروشی هشدار داده است که این هزینه‌های اضافی را به آنها منتقل خواهد کرد.

اختلالات در حمل و نقل در دریای سرخ و طولانی شدن مدت زمان ترانزیت محموله‌های نفت، از قیمت نفت خام حمایت کرده است. همچنین جریان تجارت نفت را تغییر داده است، به طوری که اروپا، نفت بیشتری از منابع نزدیک‌تر خریداری می‌کند و تقاضای قوی این منطقه، باعث افزایش قیمت نفت نیجریه شده است.

تحلیلگران شرکت مشاوره FGE روز جمعه در یادداشتی نوشتند: هر چند توازن نفت جهانی، در فوریه و مارس طولانی‌تر می‌شود، تغییر مسیر کشتی‌ها از دریای سرخ، عرضه در بازار را محدود نگه می‌دارد زیرا نفت بیشتری در کشتی‌ها و نفت کمتری در خشکی وجود دارد.

حداکثر ۱.۶ میلیون بشکه در روز نفت اکنون ناچار است مسیر طولانی را طی کند تا از دریای سرخ اجتناب کند. نیروهای یمن از نوامبر گذشته، در حمایت از مردم فلسطین در جنگ غزه، کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و همچنین آمریکا و انگلیس را در دریای سرخ، هدف حمله قرار داده‌اند. در نتیجه، ده‌ها شرکت کشتیرانی برای اجتناب از وقایع امنیتی دریای سرخ، یک مسیر ۴۰۰۰ مایلی دور آفریقا را دور می‌زنند که هزینه‌ها و مدت سفر آنها را به میزان قابل توجهی، افزایش داده است.

بر اساس گزارش اویل پرایس، پیش بینی مرسک درست است. این وضعیت همچنان بر بازار نفت در نیمه دوم سال ۲۰۲۴ تاثیر خواهد گذاشت.

rtl