شرکت حمل و نقل بین المللی آریا فرین جام با بهره گیری از کارشناسان و پرسنل صاحب نظر در عرصۀ حمل و نقل بین المللی کالا و با در اختیار داشتن 250 دستگاه کامیون کشنده به صورت ملکی و اجاره ای، به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های حمل و نقل جاده ای در حال ارائۀ بهترین خدمات می باشد.
- حمل زمینی از ایران به اروپا، کشورهای CIS، ترکیه، گرجستان، لبنان و ...
- سرویس منظم هفتگی حمل زمینی از کلیۀ مبادی اروپایی و سایر نقاط به صورت دربست (FTL) یا خرده بار (LTL)، با استفاده از ناوگان ایرانی و خارجی.
- حمل کالاهاي سريع الفساد و يخچالي با استفاده از کامیون های يخچال دار.
- حمل کالاهای عمومی، خطرناک، پروژه ایی و محمولات سنگین و فوق سنگین با ابعاد غیر استاندارد به وسیلۀ کامیون های ویژه از کلیۀ نقاط جهان به ایران و بالعکس.
- بارگیری از درب کارخانه جهت محمولات خرده بار به انبارهای نمایندگان این شرکت در کشور ترکیه، آلمان، بلغارستان، ایتالیا و انجام امور گمرکی مبداء با ترم خرید (EXW).
- سرویس کالاهای خطرناک توسط شیوه های مختلف حمل تحت کنوانسیون ها و قوانین مربوطه.
- حمل چند وجهی (زمینی – دریایی) از طریق ترکیه به کشورهای شمال و غرب آفریقا، کلیۀ بنادر اروپایی، آمریکای جنوبی، کانادا، لبنان، سوریه و ...
- مشاورۀ حمل و نقل بین المللی کالا و کلیۀ خدمات مرتبط، ترخیص کالا، بیمه و بسته بندی کالا.
• کنوانسیون مربوط به قرارداد حمل و نقل بین المللی کالا در جاده ها (CMR)
در ۱9 می سال ۱۹۵۶ پنج کشور اروپایی یعنی هلند، انگلیس، فرانسه و احتمالاً بلژیک و سوئیس به منظور یکنواخت کردن شرایط حاکم بر قراردادهای حمل و نقل بین المللی جاده‌ای کالا به خصوص اسناد مورد استفاده برای حمل بین المللی و مسئولیت حمل کننده و تنظیم روابط وی با فرستنده و گیرنده کالا در ژنو گرد آمده و مقرراتی را مشتمل بر یک مقدمه و ۵۱ ماده تحت عنوان «کنوانسیون قرارداد حمل بین‌المللی جاده‌ای کالا» (سی ام آر) تهیه و به امضاء رساندند و در تاریخ پنجم جولای ۱۹۷۸ یک مقاوله نامۀ اصلاحی دارای ۱۲ ماده به آن افزوده و بدین طریق وظایف و مسئولیت های شرکت های کریر در مقابل فرستنده و گیرنده تعیین شد.
این کنوانسیون در کلیۀ موارد حمل و نقل جاده ای به استثنای حمل های پستی، اثاثیه منزل و جنازه قابلیت اجرایی دارد.
این سند در سه نسخۀ اصلی صادر می‌گردد، نسخۀ اول مخصوص فرستنده کالا، نسخۀ دوم همراه کالا برای گیرنده و نسخۀ سوم نزد حمل کننده باقی می‌ماند.
تفاوت عمده «سی ام آر» با بارنامۀFBL (فیاتا) وTBL (سراسری) در آن است که بارنامه سند مالکیت تلقی می‌شود و قابل انتقال و ظهرنویسی است، ولیکن سی ام آر قابل انتقال و ظهرنویسی نبوده و سند مالکیتی تلقی نمی‌شود و به وسیلۀ آن نمی‌توان به بانک مراجعه و وجه اعتبار را دریافت کرد.
CMR علاوه بر ناظر بودن بر روابط بین حمل کننده، فرستنده و گیرنده پوشش بیمه‌ای برای مسئولیت شرکتهای کریر است. با بیمه کردن «سی ام آر» مسئولیت شرکت های کریر بیمه می‌شود و از خطرات احتمالی مصون می‌گردند.
در صورتی که وسیلۀ نقلیۀ حامل کالا در قسمتی از سفر به طرق دریایی، آب راه های داخلی و یا هوایی حمل شود، مشروط بر اینکه کالا از وسیلۀ نقلیه تخلیه نشود مشمول مقررات این کنوانسیون خواهد بود.
چنانچه یکی از کشورهای مبداء و مقصد حمل به آن ملحق شده باشند می‌توان از مقررات آن استفاده کرد. کشور ما نیز تا قبل از الحاق از این مزیت استفاده می‌کرد و در چارچوب آن مبادرت به حمل کالا از کشورهای عضو می نمود و هم اکنون نیز صدور CMR از مبداء کشور ما به کشورهای تازه استقلال یافته و همچنین ترکیه و پاکستان و بالعکس که عضویت این کنوانسیون را دارا نیستند، با استفاده از این مزیت است.
• کنوانسیون گمرکی مربوط به حمل و نقل بین المللی کالا در جاده ها تحت کارنه تیر (TIR)
هر کالایی که وارد هر کشوری می‌شود، مشمول پرداخت حقوق و عوارض گمرکی می‌گردد و در نتیجه کشورها به منظور جلوگیری از عدم پرداخت حقوق و عوارض گمرکی کالای درون وسایط نقلیه که به نقاط داخلی آن کشور حمل یا از آن کشور ترانزیت می‌گردید، در مرز ورودی خود پس از بازرسی دقیق کالا متناسب با نوع و میزان کالا و مقررات گمرکی خود وجه نقد یا ضمانت نامه های سنگینی را از شرکت های حمل و نقل یا صاحب وسیلۀ نقلیه دریافت می نمودند و به هنگام تحویل کالا در نقاط داخلی کشور یا به هنگام خروج از دیگر مرز خود مجدد وسیلۀ نقلیه را بازرسی کرده و چنانچه نوع و میزان کالا با نوع و میزانی که به هنگام ورود کنترل شده را مطابقت داشت، وجه نقد یا ضمانت نامۀ دریافتی را مسترد می داشتند. نظر به اینکه این امر از طرفی مستلزم صرف وقت فراوان و هزینۀ زیاد بود و از طرفی نیز به هنگام بازرسی گمرکی گاهی خسارت غیر قابل جبرانی به کالای مورد حمل وارد می‌گردید کشورهای اروپایی به فکر چاره‌ای افتاده و در سال ۱۹۵۹ (۱۳۳۸) در ژنو گرد آمده و پس از بررسی های لازم مقرراتی را تحت عنوان کنوانسیون گمرکی حمل و نقل بین المللی کالا در جاده ها تحت کارنه تیر به وجود آوردند که طبق مفاد آن مقرر گردید کشورهایی که به عضویت کنوانسیون مذکور درآمده یا درمی‌آیند، چنانچه وسیلۀ نقلیه‌ای را طبق شرایط این کنوانسیون بارگیری و پلمپ کنند، این وسیله از بازرسی در مرزها به جز موارد مشکوک معاف بوده و نیازی به تودیع ضمانت نامه یا پرداخت وجه نقد در مرزهای کشورهای عضو کنوانسیون نداشته و با ارائۀ کارنه تیر خود، به راحتی از مرزها عبور کرده تا به مقصد خود برسند.
در سال ۱۹۷۵ مفاد این کنوانسیون اصلاح و تغییر یافته و هم اکنون کنوانسیون تیر ۱۹۷۵ مشتمل بر ۶۴ ماده و ۸ ضمیمه ناظر بر روابط بین حمل کننده، گمرک و موسسۀ ضامن می باشد. ایران در سال ۱۳۶۳ به این کنوانسیون ملحق شد و شرکت های حمل و نقل بین المللی ایرانی با سپردن تضمینات لازم به موسسۀ ضامن که اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران است، از مزایای کنوانسیون تیر برخوردار شده و وسایط نقلیه تحت پوشش آنها به راحتی نسبت به حمل کالا به کشورهای عضو کنوانسیون اقدام می‌کنند.
