به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بنادر و دریانوردی، میزان تخلیه کالاهای نفتی تا پایان آبان سال ۱۴۰۲ در بنادر مالکیتی و حاکمیتی سازمان بنادر و دریانوردی، معادل ۱۹ میلیون و ۲۴۳ هزار و ۲۹۱ تن، میزان تخلیه کالاهای غیرنفتی معادل ۳۲ میلیون و ۱۶۶ هزار و ۵۷ تن و مجموع تخلیه کالاهای نفتی و غیرنفتی معادل ۵۱ میلیون و ۴۰۹ هزار و ۳۴۸ تن بوده است.

بارگیری کالاها

میزان بارگیری کالاهای نفتی در بنادر مالکیتی و حاکمیتی سازمان بنادر و دریانوردی تا پایان آبان سال جاری، معادل ۵۴ میلیون و ۹۲۹ هزار و ۵۳۲ تن، میزان بارگیری کالاهای غیرنفتی ۴۷ میلیون و ۵۳۲ هزار و ۴۱۵ تن و مجموع بارگیری کالاهای نفتی و غیرنفتی معادل ۱۰۲ میلیون و ۴۶۱ هزار و ۹۴۷ تن بوده است که در مجموع حاکی از رشد ۴ درصدی در بخش کالاهای نفتی، رشد ۲۴ درصدی در بخش کالاهای غیرنفتی و رشد ۱۳ درصدی در بخش کالاهای نفتی و غیرنفتی است.

تخلیه و بارگیری کالا

جمع تخلیه‌و‌بارگیری کالاهای نفتی تا پایان آبان ۱۴۰۲، معادل ۷۴ میلیون و ۱۷۲ هزار و ۸۲۳ تن و جمع تخلیه‌و‌بارگیری کالاهای غیرنفتی ۷۹ میلیون و ۶۹۸ هزار و ۴۷۲ تن بوده؛ همچنین مجموع تخلیه‌وبارگیری کالاهای نفتی و غیرنفتی در مدت مذکور معادل ۱۵۳ میلیون و ۸۷۱ هزار و ۲۹۵ تن بوده که حاکی از رشد ۷ درصدی در بخش تخلیه‌وبارگیری کالاهای نفتی و غیرنفتی، رشد ۹ درصدی در بخش تخلیه‌وبارگیری کالاهای غیرنفتی و رشد ۴ درصدی در بخش تخلیه‌وبارگیری کالاهای نفتی نسبت به مدت مشابه سال گذشته است.

عملیات کانتینری

تخلیه‌و‌بارگیری صورت گرفته در بخش عملیات کانتینری نیز تا پایان آبان ماه سال ۱۴۰۲، معادل ۱ میلیون و ۷۸۷ هزار و ۱۱۰ TEU بود که در قیاس با عملیات کانتینری ۱ میلیون و ۷۴۰ هزار و ۲۰۸ TEU طی مدت مشابه سال گذشته، رشد ۳ درصدی را نشان می‌دهد.

ر‌اساس گزارش بلومبرگ واردات آمریکا از چین در اکتبر ۲۰۲۳ میلادی نسبت به سپتامبر سال جاری میلادی ۲.۳ درصد افزایش یافت و به ۸۸۶ هزار و ۸۴۲ TEU کانتینر رسید.  

از سوی دیگر واردات آمریکا از چین در ماه سپتامبر ۸۶۶ هزار و ۷۶۲ TEU کانتینر بود که ۴.۲ درصد نسبت به ماه آگوست افزایش نشان می‌دهد.  

بر‌اساس داده‌های منتشر شده از سوی مؤسسه دکارت که بر‌اساس پرونده‌های گمرکی جمع‌آوری شده واردات آمریکا از چین در ماه سپتامبر بالاترین میزان از آگوست ۲۰۲۲ میلادی تا کنون بوده است.  

در پایان این گزارش آمده است واردات آمریکا در ۹ ماه اول سال ۲۰۲۳ میلادی، بیش از ۲.۵ درصد بیشتر از مدت مشابه سال ۲۰۱۹ بود.

به طور کلی آمریکا در ماه سپتامبر ۲ میلیون و ۲۰۳ هزار و ۴۵۲ TEU کانتینر ۲۰ فوتی وارد کرده که نسبت به ماه فوریه ۲۷ درصد افزایش نشان می‌دهد که اکثر این کالا‌ها از چین وارد شده است.

وزارت خزانه داری آمریکا سه شرکت حمل و نقل دریایی اماراتی را به دلیل نقض تحریم های نفتی روسیه تحریم کرد.

 این سه شرکت از سوی وزارت خزانه داری آمریکا متهم به حمل و فروش نفت خام روسیه به مبلغی بالاتر از سقف تعیین شده برای فروش نفت روسیه یعنی ۶۰ دلار، در بازارهای جهانی شده اند.

«والی آدیمو» معاون وزیر خزانه داری آمریکا در این خصوص اعلام کرد: این شرکت های کشتیرانی و نفتکش ها نسبت به شکستن سقف قیمت فروش نفت روسیه اقدام نموده اند و باید متوجه این موضوع باشند که ما آنها را بابت نقض (تحریم روسیه) مسئول میدانیم.

وی همچنین افزود: ایالات متحده نسبت به حفظ ثبات در بازار و همچنین، پاسخگو نمودن روسیه در قبال جنگ اوکراین متعهد است.

این مقام ارشد وزارت خزانه داری آمریکا هدف از وضع تحریم های نفتی روسیه را تلاش برای کاهش درآمدهای این کشور دانسته که بنا بر ادعای آمریکا از آن در تامین مالی جنگ اوکراین استفاده می شود.

این اظهارات مقام های آمریکایی در حالی مطرح می شود که «متیو میل» سخنگوی وزارت خارجه این کشور طی سخنانی مدعی شده که اعمال قانونی سقف قیمت فروش بر نفت روسیه، خلل چشمگیری در بازار جهانی نفت ایجاد نکرده است

شرکت دولتی چینی بخشی از سهام دو بندر در ورودی‌های شمالی و جنوبی مصر را دارد، همچنین یک شرکت خصوصی چینی نیز دو بندر استراتژیک سواحل دریای مدیترانه مصر را اداره می‌کند و در نهایت سومین بندر را در «ابوقیر»  راه‌اندازی خواهد کرد. البته چین سرمایه گذاری در منطقه اقتصادی کانال سوئز، منطقه ویژه اقتصادی به مساحت ۴۵۵ کیلومتر مربع در امتداد کریدور دریایی با اهمیت حیاتی برای تجارت جهانی، را در دست اقدام دارد.

طرح مصر برای تبدیل شدن به هاب دریایی

 «عبدالفتاح السیسی»، رئیس جمهور مصر، از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۴ میلادی، روابط بین المللی قاهره را تغییر داده است. مصر که از دهه ۱۹۷۰ میلادی شراکت راهبردی خود با ایالات متحده را حفظ کرده است، روابط حساب شده‌ای را نسبت به رقبای ایالات متحده مانند روسیه و چین آغاز کرد. روابط فزاینده مصر و چین را می‌توان در سفرهای متعدد «سیسی» به چین، امضای قراردادهای دوجانبه متعدد، افزایش ۳۱۷ درصدی سرمایه‌گذاری چین در مصر از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ میلادی، و افزایش وام‌های چین مشاهده کرد.

برای مصر، روابط با چین نه تنها وسیله‌ای برای تنوع بخشیدن به مشارکت‌های جهانی و به حداکثر رساندن اهرم فشار در روابطش با ایالات متحده است، بلکه بازتابی از نیاز مصر به سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) فارغ از شروط لیبرال مرتبط با وام‌های صندوق بین‌المللی پول  و تأمین مالی غرب است.

 سیسی در نه سال گذشته پروژه‌های بزرگ را با الهام از رویکرد توسعه از بالا به پایین اولویت‌بندی کرده است که شامل توسعه بنادر مصر با هدف قرار دادن کشور به عنوان یک مرکز لجستیکی منطقه‌ای می‌شود. باید توجه داشت که ۹۰ درصد تجارت خارجی قاهره از طریق آن انجام می‌شود. براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، تعمیرات اساسی زیرساخت‌های دریایی تا سال ۲۰۲۴ میلادی تکمیل و شامل ۸۰ پروژه با هزینه کلی چهار میلیارد دلار می‌شود. در این میان، به دلیل تعمیق بحران مالی مصر، این کشور برای رسیدن به اهداف بلندپروازنه در راستای تبدیل شدن به قدرت دریایی جهانی؛ ناگزیر به اعطای امتیازاتی به شرکت‌ها و کنسرسیوم‌های پیشروی کشورهای مختلف از جمله چین شده است.

نفوذ چین در بنادر مصر و کانال سوئز

حضور چین در بخش دریایی مصر چندوجهی است و شرکت‌های خصوصی و دولتی را در بر می‌گیرد که به دنبال کسب امتیازات عملیاتی و خرید سهام هستند. در بخش عملیاتی، شرکت مشهور چینی هاچیسون پورت ( Hutchison Ports)  بیش از ۱.۵ میلیارد دلار در مصر سرمایه‌گذاری کرده و همکاری بلندمدت با نیروی دریایی مصر برای ساخت و مدیریت یک پایانه کانتینری جدید در پایگاه دریایی ابوقیر در سواحل مدیترانه ایجاد کرده است. اما نفوذ هاچیسون پورت فراتر رفته و شامل بهره‌برداری از دو بندر حیاتی دیگر «اسکندریه» و «ال دخیلا» می‌شود. هر دو بندر برای فعالیت تجاری مصر نقش اساسی دارند و بندر اسکندریه به تنهایی نزدیک به ۶۰ درصد تجارت خارجی این کشور را اداره می‌کند. در مارس ۲۰۲۳ میلادی، Hutchison Ports  برنامه‌ای را برای ایجاد یک پایانه با فنّاوری پیشرفته در بندر «عین سخنا» با ظرفیت پذیرش ۱.۷ میلیون TEU را اعلام کرد.

اما هاچیسون تنها یکی از چند بازیگر چینی در بخش بندری مصر است. هشت سال پیش، اداره بندر «دمیتا» اعلام کرد که یک شرکت چینی قصد دارد پایانه کانتینری در بندر دمیتا در سواحل مدیترانه ایجاد کند و براساس توافق ابتدایی، ۸۵ درصد بودجه لازم از سوی بانک توسعه چین تامین می‌شود.  اما یکی دیگر از شرکت‌های دولتی چین به نام کوسکو پسیفیک ( COSCO Shipping Ports) در دو بندر استراتژیک مصر یعنی بندر سعید شرقی، بزرگترین بندر ترانسفورماتور در کانال سوئز، و بندر عین سخنا، دروازه محوری در دریای سرخ و پیونددهنده مصر به خلیج فارس و آسیا نفوذ دارد.

همچنین، منطقه توسعه اقتصادی-تکنولوژیکی تیانجین (TEDA)، یکی دیگر از شرکت‌های دولتی چین، پارک صنعتی در مصر احداث کرده که بیش از ۱۴۰ شرکت را در خود جای داده است. در ماه‌های اخیر مصر قراردادهای سرمایه‌گذاری با شرکت‌های چینی به ارزش بیش از هشت میلیارد دلار برای منطقه اقتصادی کانال سوئز را منعقد کرده است.

منافع چین در همکاری با مصر

مصر با جمعیتی بیش از ۱۰۵ میلیون نفر و واردات حدود ۱۳.۲ میلیارد دلاری از چین در سال ۲۰۲۲ میلادی، بازار بزرگی برای شرکت‌های چینی بوده و بنادر آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. مصر در تقاطع آفریقا، اروپا و آسیا، اقیانوس هند، به عنوان پل دریای سرخ و مدیترانه عمل می‌کند. مدیریت مصر بر کانال سوئز، آبراه حیاتی دریایی که ۱۲ درصد تجارت جهانی را به خود اختصاص داده، اهمیت استراتژیک آن را افزایش می‌دهد. این کانال به عنوان یک مسیر اصلی برای محموله‌های کالاهای چین به سمت غرب، از جمله حدود ۶۰ درصد صادرات این کشور به اروپا، یک دهم ترافیک سالانه کانال سوئز را تشکیل می‌دهد و مصر را به بخشی جدایی‌ناپذیر از طرح کمربند و جاده چین (BRI) تبدیل می‌کند.

در سال ۲۰۱۳ میلادی «شی جین پینگ»، رئیس جمهور چین، BRI  را به عنوان یک استراتژی توسعه زیرساخت بین‌المللی جامع شامل جنبه‌های دیپلماتیک، اقتصادی و مالی معرفی کرد. این استراتژی شامل مشارکت شرکت‌های چینی در پروژه‌های زیرساختی و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی چین، عمدتاً بر اوراسیا و شرق آفریقا است. این ابتکار شامل یک مسیر دریایی بوده که چندین بندر چین را به هم پیوند و اتصال چین به اروپا را تسهیل می‌کند.

با این حال، اهمیت بنادر مصر به شرق مدیترانه نیز کشیده شده است. با توجه به دو تحول اخیر، حمله روسیه در فوریه ۲۰۲۲ میلادی به اوکراین و گسترش اکتشاف نفت و گاز، این منطقه اهمیت فزاینده‌ای برای چین پیدا کرده است. جنگ در اوکراین، تحریم‌های اعمال شده توسط غرب و مسدود شدن بندر اودسا، چالش‌هایی برای زنجیره تامین زمینی و دریایی چین هستند. در نتیجه، چین مجبور به ایجاد کریدورهای حمل‌و‌نقل جایگزین شامل کشورهای شرق مدیترانه مانند یونان، ترکیه، اسرائیل و مصر برای ایجاد گزینه‌های حمل‌و‌نقل انعطاف پذیرتر شده است.

علاوه بر این، چین به عنوان بزرگترین مصرف‌کننده انرژی در جهان، احتمالاً براساس نیازهای خود به شرق مدیترانه علاقه‌مند شود، که در این راستا مصر تلاش‌ها بسیاری برای اکتشاف و تولید انرژی داشته و همچنین تأسیسات صادرات گاز طبیعی مایع (LNG) را احداث کرده است. این مزایای مصر، حتی بازیگران جهانی مانند اتحادیه اروپا را به خود جلب کرده است، به‌ طوریکه با مصر و اسرائیل قراردادهای صادرات گاز طبیعی برای جبران کاهش صادرات روسیه را امضا کردند.

بدون تردید، مجوز سرمایه‌گذاران خصوصی برای مشارکت در عملیات و ارتقای زیرساخت‌های دریایی مصر در صورت اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از انحصار، می‌تواند منافع اقتصادی بسیاری به همراه داشته باشد. وضعیت بنادر مدیترانه‌ای که چین آنها را مدیریت می‌کند، دلیلی برای خوش بینی ایجاد می‌کند؛ برای نمونه بندر پیرئوس در یونان که توسط COSCO اداره می‌شود، شاهد افزایش درآمد از ۴۲.۳۳ میلیون یورو در سال ۲۰۱۸ به ۷۴.۶۷ میلیون یورو در سال ۲۰۲۲ بود.

مصر می‌تواند با بهره‌مندی از موقعیت استراتژیک خود و افزایش درآمد و اشتغال، قابلیت‌های بنادر خود را افزایش دهد. با این حال، فقدان نظارت عمومی مصر و مبهم بودن توافقات با اپراتورها و سهامداران چینی نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند.

پشتیبانی نظامی از لجستیک دریایی

برخلاف وابستگی ایالات متحده به چندین پایگاه دریایی در خارج از کشور، چین تنها یک پایگاه نظامی در جیبوتی دارد. با این حال، تحلیل‌های متعدد بر اهمیت تأسیسات تجاری بندری در خارج از کشور در تأمین امنیت خطوط دریایی تأکید کرده‌اند که نشان دهنده رشد درهم تنیده بنادر تجاری خارج از کشور چین، مدرن‌سازی نیروی دریایی و جاه‌طلبی‌های آن در به اصطلاح «دریاهای دور» است.

 براساس استراتژی دریایی چین که در سال ۲۰۱۵ میلادی اعلام شد، دفاع از دریاهای نزدیک و حفاظت از دریاهای دور، به عنوان اهداف نیروی دریایی چین تعیین شد. «دریاهای نزدیک» به آب‌های مجاور مرزهای چین اطلاق می‌شود، و «دریاهای دور» همه مسیرهای دریایی در سرتاسر جهان را در بر می‌گیرد و قصد پکن برای اعمال نفوذ جهانی بدون تعیین آشکار تأسیسات برون‌مرزی خود به‌عنوان پایگاه‌های نظامی است.

البته، حضور شرکت‌های چینی در توسعه بنادر تجاری سراسر جهان می‌توانند هدفی دوگانه داشته باشند. زیرا، شبکه لجستیکی گسترده‌ و قابل اعتماد به چین اعطا می‌کند که از کشتی‌های نیروی دریایی آن به خوبی پشتیبانی می‌کنند. این امر در راستای قانون حمل‌و‌نقل دفاع ملی چین در سال ۲۰۱۷ میلادی است، که زمینه را برای بهره‌گیری از منابع حمل‌و‌نقل غیرنظامی برای حمایت از مأموریت‌های نظامی فراهم می‌کند.

در نهایت، این تمایز مبهم بین عملکردهای غیرنظامی و نظامی در بنادر تجاری چین باعث نگرانی ایالات متحده شده و حتی این نگرانی‌ها را با متحدانی مانند اسرائیل و امارات متحده عربی، در میان گذاشته شده است. در واقع، هراس ایالات متحده از کاربرد دوگانه این تأسیسات است که از طریق جمع‌آوری داده‌ها و کاربردهای نظامی احتمالی، می‌تواند منافع ایالات متحده در منطقه را تضعیف کند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان بنادرودریانوردی، حسین عباس‌نژاد مدیرکل بنادر و دریانوردی هرمزگان با اعلام خبر پهلودهی یک فروند کشتی 67 متری فله‌بَر در بندرگاه خمیر افزود: این کشتی به منظور بارگیری و صادرات 2 هزار و 500 تُن سیمان فله از کارخانه سیمان هرمزگان شهرستان خمیر  پهلودهی شده است. 

وی ادامه داد: این کشتی که از بندرلنگه به صورت خالی از مسیر بندر باسعیدو وارد بندر خمیر شده بود، پس از انجام یک نُرم عملیاتی مناسب توسط یک فروند یدک‌کش پهلودهی شد. 

مدیرکل بنادر و دریانوردی هرمزگان یادآورشد: اسکله 2 بندرگاه خمیر دارای هشت متر آبخور بوده و ظرفیت پذیرش کشتی‌هایی با ۱۰ هزار تُن اعم از فله‌بر و جنرال کارگو را دارا است.

عباس‌نژاد خاطرنشان کرد: باتوجه به امکان سنجی صورت گرفته انتظار می‌رود تا پایان سال‌جاری صادرات و واردات از بندرگاه خمیر از مرز ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن عبور کند

به نقل از فارس، ناوگان دریایی بزرگ و متنوع برای یک کشور، یک مزیت به شمار می‌رود، جدیدترین گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (آنکتاد) از وضعیت صنعت حمل ونقل دریایی جهان نشان می‌دهد، ایران تا پایان سال ۲۰۲۲ میلادی، بیست و سومین قدرت تجاری جهان در دریا بوده است.

این نهاد بین‌المللی تعداد کل کشتی‌های ایران را ۲۵۳ فروند اعلام کرده که ۲۴۱ فروند با پرچم ملی و ۱۱ فروند با پرچم خارجی تردد کرده‌اند.

هرچند ایران در سال ۲۰۲۱ میلادی جایگاه بیست و دومین را در اختیار داشته و چندین سال بود این جایگاه را حفظ کرده بود، اما همچنان در میان کشور‌های با ناوگان دریایی بزرگ قرار دارد.

بر این اساس، دو فروند کشتی از ناوگان کشتی‌های ایران در سال ۲۰۲۲ میلادی کم شده است. یک فروند کشتی در سال ۲۰۲۱ و ۸ فروند کشتی نیز در سال ۲۰۲۰ به ناوگان دریایی تجاری ایران اضافه شده بود.

بر اساس برآورد‌های این نهاد بین‌المللی، ظرفیت حمل بار ناوگان کشتیرانی ایران در سال ۲۰۲۲ میلادی به بیش از ۱۹ میلیون ۳۰۵ هزار تن بوده است.

همچنین سهم ایران از کل ظرفیت حمل بار در دریا در جهان ۰.۹ درصد برآورده شده است.

* ناوگان کشتیرانی ایران بزرگ‌تر کشور‌های عضو گروه ۷

بر اساس برآورد‌های آنکتاد، ظرفیت تجارت دریایی فرانسه، ایتالیا و کانادا که از کشور‌های عضو گروه ۷ و کشور‌های صنعتی هستند و همچنین کشور‌هایی مانند عربستان، برزیل، قطر و مالزی از ایران کمتر است.

در عین حال، ظرفیت ناوگان کشتیرانی تجاری آمریکا کمتر ۳ برابر ایران است.

* کاهش رشد تجارت دریایی جهان

بر اساس این گزارش، تجارت دریایی جهان در سال ۲۰۲۲ میلادی فقط ۱.۲ درصد افزایش یافته است. این رقم در سال ۲۰۲۱ میلادی برابر با ۱.۴ درصد بوده است.

به گزارش آنکتاد، تعداد کل کشتی‌های تجاری جهان شامل نفتکش‌ها، کشتی‌های کانتینری و کشتی‌های فله بر در پایان سال ۲۰۲۲ میلادی به ۵۶ هزار و ۵۹۱ فروند رسیده است.

ظرفیت حمل بار این کشتی‌ها بیش از دو میلیارد و ۲۵۳ میلیون تن اعلام شده است.

* بزرگ‌ترین ناوگان کشتیرانی جهان برای یونان

این نهاد بین‌المللی اعلام کرد، یونان از نظر ظرفیت حمل بار، بزرگ‌ترین ناوگان دریایی جهان را در اختیار دارد. یونانی‌ها ۴۹۳۶ فروند کشتی دارند که کل ظرفیت حمل بار آن‌ها بیش از  با ۳۹۳ میلیون و ۳۳ هزار تن برآورد شده است.

چین در جایگاه دوم و ژاپن در رتبه سوم قرار دارند. سنگاپور، هنگ‌کنگ، کره جنوبی، آلمان در جایگاه‌های بعدی قرار دارن.

انگلیس جایگاه نهم، آمریکا یازدهم، سوئیس پانزدهم، ترکیه شانزدهم، هند هجدهم، اندونزی نوزدهم، و روسیه بیست و دو را در اختیار دارند.

ه گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از hellenicshippingnews؛ این کشور به عنوان بزرگترین وارد کننده نفت جهان میزان واردات آن  روزانه به  ۱۱.۱۳ میلیون بشکه در روز رسید. بر این اساس واردات نفت چین نیز از ابتدای سال ۲۰۲۳ میلادی تا امروز  با افزایش ۱۴.۶ درصدی نسبت به سال قبل به ۴۲۴.۷ میلیون تُن رسید که به طور میانگین چین روزانه ۱۱.۱۳ میلیون بشکه وارد کرده است.

واردات زغال سنگ چین در ماه سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۷.۵ درصد افزایش یافت.

آمار‌های گمرک این کشور نشان می‌دهد در ماه سپتامبر ۴۲ میلیون تُن زغال سنگ توسط چین وارد شد که به رکورد ۴۴.۳ میلیون تُن در ماه آگوست نزدیک شد.

براساس این گزارش چین از بزرگترین وارد کنندگان زغال سنگ است که تعیین کننده قیمت این محصول در سطح جهان به شمار می‌رود

از سوی دیگر آمار‌های گمرک چین نشان می‌دهد واردات نفت خام چین نیز در ماه سپتامبر با رشد ۱۴ درصدی مواجه شد.

واردات گاز طبیعی چین شامل خط لوله و گاز طبیعی مایع در شهریور ماه به ۱۵ میلیون تُن رسید که معادل مدت مشابه سال قبل است.

در ادامه این گزارش آمده است چین به عنوان بزرگترین وارد کننده سویا در جهان معروف است که ماه سپتامبر هشت میلیون تُن سویا وارد کرده است که نسبت به سال قبل ۳۱ درصد بالا رفته است.

واردات سویا در ۹ ماه سال ۲۰۲۳ میلادی به ۷۷.۸ میلیون تُن رسید که نسبت به سال قبل ۱۴.۴ درصد بالا رفته است.

مدیرعامل کشتیرانی دریای خزر در‌ گفتگو با خبرنگار مانا با اعلام این خبر، گفت: کشتی یاد شده آماده است محصولات باغی و مرکبات را از بنادر شمالی کشور مانند بندر امیر‌آباد و انزلی به بنادر کشورهای روسیه از جمله ماخاچ کالا و آستاراخان حمل کند.

وی با تاکید بر اینکه کشتیرانی دریای خزر برای کمک به صادرکنندگان محصولات باغی و مرکبات اقدام به تجهیز این شناور به صورت کامل برای حمل کانتینرهای یخچالی کرده است، افزود: کشتیرانی دریای خزر آمادگی دارد تا در صورت استقبال صادرکنندگان کشتی‌های بیشتری را به طور کامل برای حمل محصولات باغی و مرکبات برای حمل کانتینرهای یخچالی مجهز کند.

مدیرعامل کشتیرانی دریای خزر، تصریح کرد: گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر مالکیت تعداد قابل توجهی از کانتینرهای یخچالی را در اختیار دارد که در صورت نیاز بازار و درخواست مشتری، کشتیرانی دریای خزر می تواند از این کانتینرها استفاده کند.

وی با اشاره به آسیب پذیر بودن محصولات باغی و مرکبات در زنجیرۀ حمل بر لزوم ورود به کلیه حلقه‌های زنجیرۀ حمل و استفاده از ظرفیت شرکت‌های لجستیکی برای حمل مناسب محصولات باغی و مرکبات و نظارت، کنترل و پایش مستمر و لحظه به لحظه  تأکید و خاطرنشان کرد: در حال حاضر تمامی شناورهای ناوگان کشتیرانی دریای خزر بخشی از ظرفیت حمل خود را به حمل کانتینر یخچالی اختصاص داده‌اند.

وی افزود: زنجیرۀ حمل محصولات باغی و مرکبات از داخل مجتمع‌های سورتیگ، بسته بندی و فرآوری آغاز و تا بارگیری در کانتینر یخچالی، ورود به بنادر شمالی، نگهداری کانتینر یخچالی در بنادر مبدأ، آماده سازی اسناد و مدارک برای بارگیری و تخلیه کشتی در بنادر مبدا و مقصد، پهلودهی کشتی ها و بارگیری و تخلیه کانتینر یخچالی بر روی کشتی بدون نوبت و با اولویت و فوریت در بنادر مبدأ و مقصد، حمل دریایی، کنترل دمای مناسب کانتینر یخچالی بر روی کشتی و همچنین پس از تخلیه در بندر مقصد، مجهز بودن بنادر مقصد به تجهیزات نگهداری کانتینرهای یخچالی ، تونل سرد جهت کراس استافینگ مرکبات به تریلی های یخچالی، اخذ مجوزهای قانونی جهت ورود مرکبات به کشور مقصد و در نهایت حمل مرکبات و سایر محصولات کشاورزی صادراتی به سمت بازار هدف ادامه می‌یابد.

وی اضافه کرد: مدیریت در زنجیره حمل کانتینرهای یخچالی مرکبات بسیار حساس و تخصصی بوده که از محل بسته‌بندی در ایران تا بازارهای هدف در روسیه می بایست توسط تیم‌های تخصصی و افراد حرفه‌ای به صورت کاملاً منجسم، هماهنگ و با کنترل لحظه‌ا‌ی انجام شود زیرا اگر لحظه‌ای در این زنجیره غفلت شود صادرات این محصولات با موفقیت انجام نخواهد شد.

مدیرعامل کشتیرانی دریای خزر در پایان با اشاره به اینکه در حال حاضر ۸۵ درصد ظرفیت صادراتی کشتیرانی دریای خزر به استان مازندران اختصاص دارد، گفت: کشتیرانی دریای خزر همواره در حمل کالای صادراتی پیشرو بوده است این کشتیرانی تنها ناوگان در منطقه است که تراز حمل دریایی آن مثبت است زیرا اولویت خود را به حمل کالاهای صادراتی اختصاص داده است.

به نقل از سایت پورت نیوز؛ آمار‌های منتشر شده از سوی دولت چین نشان می‌دهد که روسیه در آگوست سال جاری جایگاه خود را به عنوان بزرگترین تأمین کنندۀ نفت در حالی افزایش داد که مسکو به علت کاهش  قیمتِ نفت خام از میزان صادرات خود کاسته است.

در این میان واردات نفت چین از روسیه از طریق خط لوله و محموله دریایی به ۱۰.۵۴ میلیون تُن متریک به ازای روزانه ۲.۴۸ میلیون بشکه در روز رسید که بالاترین رکورد در تاریخ روابط این دو کشور به شمار می‌رود.

در ادامه این گزارش آمده است صادرات نفت خام روسیه به چین از عربستان نیز پیشی گرفت؛ زیرا محموله‌های عربستان به چین در ماه آگوست به هشت میلیون تُن به ازای ۱.۸۱ میلیون بشکه در روز رسید که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۵.۵ درصد کاهش نشان می‌دهد.

 تقاضا از سوی پالایشگاه‌های هندوستان و چین باعث شد تا روسیه میزان تخفیف نفتی  خود را کاهش دهد؛ برای مثال پیش از این روسیه برای صدور نفت در ماه مارس ۸.۵۰ دلار و در ماه جولای تا ۶ دلار تخفیف قائل بود، اما در حال حاضر این میزان به ۴ دلار در هر بشکه رسیده است.

ناگفته نماند خریداران چینی از تاجران و واسطه‌ها برای واردات نفت روسیه به این کشور استفاده می‌کنند تا از تحریم‌های غرب جلوگیری به عمل آورند.

در پایان این گزارش آمده است واردات نفت خام چین از آمریکا در ماه آگوست به ۴۰۰ هزار تُن رسید که نسبت به واردات نفت در سال گذشته از آمریکا بیش از دو برابر شده است.

شایان ذکر است که چین در سال ۲۰۲۲ میلادی بیش از ۹.۸۵ میلیون تُن نفت از آمریکا وارد کرده که امسال به دو برابر افزایش خواهد یافت.

مدیرکل بنادر و دریانوردی مازندران از آغاز دوباره صادرات اولین محموله سیمان از منطقه ویژه اقتصادی نوشهر به روسیه خبر داد.

به گزارش تین نیوز به نقل از بنادر و دریانوردی مازندران، سعید کیاکجوری از صادرات نخستین محموله سیمان از منطقه ویژه اقتصادی نوشهر به روسیه خبر داد و افزود: این محموله به مقدار ۲ هزار و ۲۰۰ تن صبح امروز به روسیه صادر شد.

این مسئول بیان داشت: در هشت سال گذشته هم صادرات سیمان از طریق این بندر به روسیه و دیگر کشورها انجام می گرفت منتهی بنا به دلایلی روند صادرات از این بندر متوقف شد.

مدیرکل بنادر و دریانوردی استان مازندران با اشاره به رشد ۵۲ درصدی صادرات کالا در منطقه ویژه اقتصادی نوشهر در سال جاری خاطرنشان کرد: مصالح ساختمانی، مواد معدنی، غذایی، انواع محصولات کشاورزی شامل میوه و کنسانتره از مهم ترین کالاهای صادراتی از بندر نوشهر به کشورهای حاشیه دریای خزر به شمار می آید.