شرکت کشتیرانی آریا فرین جام با بیش از یک دهه فعالیت تخصصی، به عنوان یکی از شرکت های پویا در عرصۀ صنعت کشتیرانی مفتخر است تا با استفاده از نیروهای متخصص و کارآزموده و شبکه ارتباطی گسترده ای از نمایندگان کارآمد در سراسر دنیا سرویس های زیر را ارائه دهد:

  • حمل دریایی با استفاده از انواع مختلف کانتینر از کلیۀ بنادر جهان به بنادر ایران به صورت دربست(FCL)  و خرده بار  (LCL).
  • حمل دریایی با استفاده از سرویس “Cross Stuffing” از طریق کشور امارات و ترکیه. 
  • حمل دریایی به صورت بار فله(Break Bulk & Bulk)  از کلیۀ بنادر جهان به بنادر ایران و بالعکس.
  • حمل کالای یخچالی و کالای خطرناک از کلیۀ بنادر جهان به بنادر ایران .
  • حمل چند وجهی، ترکیبی (استفاده از چند شیوۀ حمل جهت حمل محموله ها به گمرکات و بنادر ایران). 

 

 

 بیش از 90٪ کالاها در سراسر جهان از طریق دریا حمل می شوند و دلیل این امر مزایای متعدد روش مذکور جهت تجارت خارجی در مقایسه با سایر شیوه های حمل و نقل می باشد. از جمله مزایای این روش، می توان به ارزان ترین روش برای حمل و نقل کالا و ایده آل ترین روش برای حمل کالاهای بزرگ اشاره کرد. شرکت حمل و نقل بین المللی آریا فرین جام با بیش از یک دهه فعالیت حرفه ای به عنوان یکی از شرکتهای پویا در زمینه حمل و نقل بین المللی در ایران مفتخر است با بهره گیری از دانش کادر مجرب و کار آزموده خود و با استفاده از شبکۀ ارتباطات گسترده با نمایندگان کارآمد در سراسر جهان سرویس های ذیل را ارایه دهد:

 

  • FCL (حمل کانتینر دربست).
  • LCL (حمل خرده بار).
  • حمل بار فله (BULK).

 

 

 

حمل بار FCL (Full Container Load)

منظو از حمل بار FCL وقتی است که فرستندۀ کالا، به اندازۀ یک کانتینر کامل، کالای قابل حمل دارد. در این حالت، یک کانتینر از خط کشتیرانی گرفته، آن‌ را با کالای خود پرکرده، و برای حمل، در اختیار شرکت کشتیرانی می‌گذارد. حتی در مواقعی که کانتینر پر نشده باشد، منوط به این که فقط حاوی بار یک فرستنده باشد، «کانتینر پر» یا حمل بار FCL، تلقی می‌شود. به‌ همین دلیل است که در بارنامه ‌های دریایی به صورت FCL جملۀ «توسط فرستنده بارچینی و بارشماری شده است »، SHIPPER’S LOAD,STOWED AND COUNT  درج می‌گردد.

 

حمل بار LCL (کانتینر اشتراکی)

استفاده از حمل و نقل به صورت کانتینر اشتراکی مناسب خرده بار می باشد. خرده بار مرسولاتی است که به دلیل تعداد، حجم و یا وزن پایین برای ارسال آنها احتیاج به فضای کلی یک کانتینر نیست و صاحب کالا باید هزینۀ حجم مورد استفاده بر اساس مترمکعب را پرداخت نماید، در نتیجه یک راه بسیار مقرون به صرفه برای حمل کالاهای خرد می باشد. حالت های مختلف حمل بار LCL به صورت ذیل می باشد:

LCL/FCL: زمانی که چندین فرستنده و یک گیرندۀ کالا وجود داشته باشد.

FCL/LCL: زمانی که یک فرستنده و چند گیرندۀ کالا وجود داشته باشد.

LCL/LCL: زمانی که چندین فرستنده و چندین گیرندۀ کالا وجود داشته باشد.

 

حمل و نقل دریایی بار های فله (Bulk)

کالاهایی که به صورت فله و بدون بسته بندی هستند را توسط کشتی های مخصوص حمل بارهای فله جا به جا می کنند. 

 

کشتی حمل بار فله خشک (Bulk Carrier Dry) 

 این کشتی دارای موتور محرکه‌ای در قسمت عقب بدنه و انبارهای بزرگ مخصوص حمل بار فله است. انبارها تو خالی و یک طبقه و به شکل قیف مانند بوده و درب ‌های آنها بر روی عرشه قرار گرفته‌ است. این کشتی بیشترین تناژ حمل کالاهایی از قبیل حمل غلات در جهان را دارد.

 

 کشتی حمل بار فله مایع (Liquid Bulk Carrier)

به کشتی هایی که برای حمل بار فلۀ مایع ساخته شده، تانکر می گویند و انواع این کشتی از لحاظ نوع باری که حمل می‌کند عبارتند از:

  • (Oil tanker) نفت خام و فرآورده های نفتی شامل تانکرهای حمل نفتکش.
  • تانکر حمل گاز مایع شامل: (Liquid gas carrier) تانکرهای حمل گاز LNG و گاز LPG.
  • تانکر حمل مواد شیمیایی.(Chemical carrier) 

 

 

 

 انواع روش های حمل و نقل دریایی 

 

  • حمل و نقل دریایی کالا به روش کراس استافینگ-Cross stuffing.
  • حمل و نقل دریایی کالا به روش ترانشیپ-Transshipment.

 

  حمل و نقل دریایی کالا به روش کراس استافینگ - Cross stuffing

 کراس استافینگ یک روش حمل و نقل است که در آن بارها بین کشتی های مختلف جا به جا می‌شوند. در این روش کانتینر از روی یک کشتی به یک کشتی دیگر منتقل می‌کنند یا حتی در برخی موارد محموله داخل کانتینر، با یک کانتینر دیگر تعویض می‌شود. در گذشته زمانی که به علت بزرگ بودن کشتی‌ ها امکان پهلو گرفتن آن ها در بنادر برخی از کشورها امکان پذیر نبود از روش کراس استافینگ برای شکستن محموله‌ ها به بارهای کوچکتر و قرار دادن آنها در کشتی هایی با ابعاد کمتر و ارسال آن به بنادر مقصد استفاده میشد اما اکنون کراس استافینگ کاربردهای دیگری نیز دارد. امروزه از روش کراس استافینگ برای کالاهایی استفاده می‌شود که به علت تحریم امکان ورود به کشور مقصد را ندارند و یا شرکت حمل‌ و نقلی قادر به سرویس‌دهی و حمل مستقیم کالا به بنادر آن کشور نباشد. در اینجا کراس استافینگ به کمک بازرگان ها می‌آید تا از طریق آن امکان صادرات و واردات برای آن کشور فراهم شود.

 

ترانشیپ در حمل و نقل دریایی (Transshipment) 

امروزه حمل و نقل و به طور کلی تجارت تحت تاثیر عوامل بسیاری قرار دارد. گاهی در واردات و صادرات کالا ممکن است کالا به طور مستقیم به کشور مقصد قابل بارگیری و انتقال نباشد. از این رو تجار کالای خود را ابتدا به یک کشور واسطه یا میانی منتقل و از آن جا با تغییر وسیله حمل و نقل، کالای خود را به کشور مقصد ارسال می‌کنند. این روش که ترانشیپ نام دارد اغلب برای کاهش هزینه های نقل و انتقال و یا دور زدن تحریم هایی که علیه کشور مقصد وضع شده، انجام می‌شود و زیرمجموعه‌ای از ترانزیت است.

 

اینکوترمز 

برای تسهیل تجارت بین المللی، اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) مجموعه ای از اصطلاحات اینکوترمز را منتشر کرد، که به طور رسمی با اصطلاحات بین المللی بازرگانی شناخته می شود. اینکوترمز که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کند و از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می کند.

لازم به ذکر است برخی از این قواعد برای همه شیوه های حمل و نقل (دریایی، هوایی، زمینی، ریلی و ترکیبی) و برخی مختص حمل و نقل دریایی می باشد. 

 

 • حمل و نقل کالاهای خطرناک

کالای خطرناک به ‌طور عام به کالایی گفته می‌شود که داراي خطرات دروني يا ذاتي همراه خود بوده که می تواند برای سلامت انسان و محیط زیست ضرر داشته باشد. این‌گونه کالاها هنگام جا به ‌جایی، بارگیری، تخلیه و نگهداری ممکن است باعث انفجار یا آتش‌سوزی شوند و برای سلامتی افراد، اموال و محیط‌ زیست ایجاد خطر کنند. از آنجایی که حمل و نقل کالاهای خطرناک نیازمند دقت و تمهیدات بیشتری می باشد، تعیین ضوابط و مقررات در حمل کالای خطرناک اهمیت زیادی دارد. آیین نامه هایی برای حمل کالاهای خطرناک به شیوه های مختلف دریایی، هوایی و زمینی وجود دارد. این آیین نامه ها به منظور محافظت از همه مواد و افرادی که به طور مستقیم درگیر هستند (مانند بارها یا حمل کنندگان) یا افرادی که ممکن است به طور غیر مستقیم درگیر شوند (مانند اعضای کادر اورژانس و مردم) تنظیم شده اند. 

برای شناسایی کالاهای خطرناک یک عدد چهار رقمی به هر کالا اختصاص داده شده است که این عدد چهار رقمی شماره سازمان ملل یا کد UN نامیده می شود و میزان خطرناک بودن کالا را مشخص می کند. با دانستن این کد می توان به اطلاعات زیادی که برای حمل، بسته بندی و غیره مورد نیاز است دست یافت.

• آیین نامه مربوط به حمل و نقل دریایی کالای خطرناک (IMDG)

 با افزايش نياز به حمل و نقل كالاهاي خطرنـاك نيـاز جامعـه دريائي به تدوين مقررات يكسان در اين امر را ضروري ساخت به همين لحاظ پـس از نـسخ مختلـف سولاس در سالهاي 1928 و 1948 كنوانسيون موجد ايمكو در سازمان ملل متحد به تصويب رسيد. و مقرر شد كه قوانين يكساني تهيه شود و علائم خاص بين المللـي نيـز شـكل بگيـرد. در سـال 1956 كميته اي مركب از كارشناسان در سازمان ملل متحد گزارشي را تهيه كردند كـه چهـارچوب مقـررات حمل و نقل اينگونه كالاها در كليۀ روشهاي مورد بررسي قرار داد كه بعدها به آن "كتاب نـارنجی" اطلاق شد. اين كتاب مبنائي براي مقرراتي شد كه بعـداً در روش های مختلـف حمـل و نقـل كالاهـاي خطرناك به وجود آمد. پـس از تـصويب كنوانـسيون موجـد ايمكـو (Consultative Maritime Intergovernmental Organization)  در ســال 1948 و لازم الاجــراء شــدن آن در ســال 1958 ،طبــق اصــلاحيه اي بــه كنوانــسيون فــوق متعاقبــاً نــام ايمكــو بــه ايمــو تبــديل گرديــد .

  (Maritime International Organization) در اولـين كنفـرانس ديپلماتيـك نـسخۀ چهـارم سـولاس (SOLAS 1960) بـه تصويب رسيد و مقرر شد كه آئين نامه اي در مورد كالاهاي خطرنـاك تهيـه شـود. ايـن آئـين نامـه (CODE IMDG) تا سال 1965 تهيه و در اين سال به تصويب ايمو رسـيد و بـه آن " كتـاب آبـي " گفته شد. اين آئين نامه يا كتاب آبي بر گرفته از مقررات كلي مي باشد كه در دو كنوانسيون مهـم (IMO یعنی کنوانسیون جلوگیری از آلودگی یا MAPROL 78/73 و کنوانسیون سولاس 1960 و نسخ آتی آن یعنی سولاس 1974) می باشد. در بدو امر مقررات آئين نامـۀ كالاهـاي خطرناك به صورت توصيه اي بود كه نهايتاً از اول سال 2004 لازم الاجـراء گرديـد. با تـصويب ايـن مقررات تحولي در امر ايمني حمل و نقل كالاهاي خطرناك بوجود آمد. 

 

 

کالاهای خطرناک بر اساس نوع خطرشان به 9 کلاس طبقه بندی می شوند . 

 

• طبقه بندی کالای خطرناک 

کالاهای خطرناک بر اساس نوع خطرشان به 9 کلاس طبقه بندی می شوند :

 1) مواد منفجره ( Explosives) 

این کالاها یا مواد منفجره در حالت عادی برای حمل هوایی ممنوع هستند.مثل: تی ان تی، دینامیت یا بمب، موشک، مواد آتش بازی، باروت.

 

 

بخش 1.1 ) مواد منفجره 

کالاها یا موادی که خطر انفجار انبوه دارند.                  

Cargo-IMP Code: REX

 

مانند:TNT و بعضی از مین ها و مهمات و سلاح های جنگی

 

 

بخش 2.1) مواد منفجره

کالاها یا موادی که خطر پرتاب شوندگی دارند، اما خطر انفجار انبوه ندارند.       

Cargo-IMP Code: REX

مانند: بعضی از مین ها و مهمات و سلاح های جنگی 

 

بخش 3.1) مواد منفجره

کالاها یا موادی که خطر آتش گرفتن داشته، خطر ترکیدن و پرتاب شوندگی کمی دارند، اما خطر انفجار انبوه ندارند.

Cargo-IMP Code: REX, RCX, RGX

 

مانند:نیتروسلولز و بعضی از مهمات مشقی                       

                   

  

بخش 4.1 ) مواد منفجره

 کالاها یا موادی که خطر قابل توجهی از خود نشان نمی دهند.          

Cargo-IMP Code: REX, RXB, RXC, RXD, REX, RXG, RXS

 

مانند: برخی از مهمات مشقی، مهمات سلاح های کمری، مهمات هشدار دهنده،

 فتیله های ایمنی، برخی از فشفشه ها و غیره 

  

   

بخش 5.1) مواد منفجره

کالاها یا موادی که حساسیت بسیار کمی دارند، اما خطر انفجار انبوه دارند.

Cargo-IMP Code: REX                    

مانند:بسیاری از مین ها و مهمات سلح های جنگی.

 

  

   

بخش 6.1) مواد منفجره

کالا ها یا موادی که حساسیت بسیار کمی دارند، اما خطر انفجار انبوه ندارند.

Cargo-IMP Code: REX

 

مانند: بسیاری از مین ها و مهمات سلح های جنگی.     

  

  

   

2) گازها (Gases)

 

1.2) گازهای قابل اشتعال

 گازهایی که وقتی با هوا به نسبت معینی مخلوط می شوند، ترکیبی قابل اشتعال تولید می 

کنند.

Cargo-IMP Code: RFG

مانند:بوتان، هیدروژن، پروپان، استیلن، گاز فندک.

   

  

  

2.2) گازهای غیر قابل اشتعال-غیر سمی

 هر گاز غیر قابل اشتعال-غیر سمی یا گازهای سرد مایع شده.

 Cargo-IMP Code: RNG, RCL                          

مانند:دی اکسید کربن، نئون، آتش خاموش کن، هلیوم، یا نیتروژن مایع.               

    

  

3.2) گازهای سمی

گازهایی که سمی یا خورنده بوده و سلامتی انسان را به خطر می اندازند.

Cargo-IMP Code: RPG 

مانند:اسپری های سمی خفیف، گاز اشک آور(بیشتر گازهای سمی برای حمل هوایی ممنوع هستند)    

  

3) مایعات قابل اشتعال (Flammable Liquids)

هر مایعی که نقطه اشتعال بخارات آن در آزمایش (CLOSED-UP) 60 درجه سانتیگراد یا کمتر باشد

Cargo-IMP Code: RFL

مانند:الکل ها، رنگ های قابل اشتعال، و بعضی از برچسب ها.

 

 

 4) جامدات قابل اشتعال (Flammable Solids)

 

1.4) جامدات قابل اشتعال

هر ماده جامدی که به آسانی آتش می گیرد یا ممکن است به واسطه اصطکاک ایجاد آتش سوزی کند.

Cargo-IMP Code: RFS

مانند: کبریت، گوگرد، سلولوئید،نیرونفتالین

 

      

  

2.4) مواد خود آتش زا 

 این مواد خود به خود گرم می شوند یا در تماس با هوا گرم شده و ممکن است آتش بگیرند.

Cargo-IMP Code: RFS

مانند:فسفر زرد یا سفید، منیزیم دیاماند           

  

      

  

3.4) موادی که در تماس با آب خطرناک می شوند 

موادی که در واکنش با آب ممکن است خود به خود آتش بگیرند یه گازهای قابل اشتعال از خود ساطع کنند.

Cargo-IMP Code: RFW

مانند:کاربید کلسیم، سدیم، پتاسیم 

   

      

 

 

5) مواد اکسیدکننده و پراکسیدهای آلی(Oxidizing Substances and Organic Peroxides) 

 

  

1.5) اکسید کننده ها 

موادی که به راحتی از خود اکسیژن آزاد می کنند و به آتش گرفتن آسان سایر مواد کمک می کنند.

Cargo-IMP Code: ROX

مانند: کود نیترات آمونیوم، کلرات کلسیم، سفید کننده ها

    

      

 

 

  

2.5) پراکسیدهای آلی 

ماده ای آلی (جامد یا مایع) که به سادگی با شعله خارجی مشتعل می سوزند و بعد با شتاب به سوختن ادامه می دهد. برخی از مواد این بخش به شکلی خطرناک با یکدیگر واکنش می دهند. 

Cargo-IMP Code: ROP

مانند:هیدروپراکساید ترت-بوتیل ، سفت کننده های کیت های تعمیر فایبر گلاس 

     

      

 

6) مواد سمی و مواد عفونی (Toxic & Infectious Substances)

  

6.1) مواد سمی

مایعات یا جامداتی که در صورت استنشاق، خوردن، یا تماس با پوست می توانند خطر ناک باشند.

Cargo-IMP Code: ROP

مانند:آرسنیک، نیکوتین، سیانید، آفت کش ها، استرکنین

      

     

 

 

2.6) مواد عفونی 

موادی که در حالت عادی حاوی عوامل بیماری زا هستند و در انسان و حیوان باعث ایجاد بیماری می شوند.

نکته: مواد عفونی به دو طبقه (Category) تقسیم می شوند.

نوع :Aمواد عفونی که خطر مرگ دارند.                     

نوع B:موادعفونی که تنها خطر بیماری دارند.

Cargo-IMP Code: RIS

مانند: برخی نمونه های آزمایشگاهی، برخی محصولات بیولوژیکی، و زباله های آزمایشگاهی و بیمارستانی

       

    

 7) مواد رادیو اکتیو   Radioactive Material)) 

مواد رادیواکتیویته به موادی گفته می‌شود که از خود اشعه‌های، الفا – بتا و گاما تولید می‌نمایند و به علت فوق‌العاده خطرناک بودن این اجسام، قوانین و مقررات خاص جهت حمل و نقل و انبارداری آنها با برچسب‌های مخصوص موجود می‌باشد.

 

 

مواد رادیو اکتیو سفید I

مواد رادیو اکتیو با میزان تشعشع پایین در سطح بسته بندی.شاخص حمل صفر تعریف شده ست.(TI = 0)

Cargo-IMP Code: RRW

         

   

 

مواد رادیو اکتیو زردII

میزان تشعشع بیش از گروه I بوده و شاخص حمل آن بین 0.1 و 1 تعریف شده است.

Cargo-IMP Code: RRY

         

  

 

  

مواد رادیو اکتیو زرد III

میزان تشعشع بیش از گروه IIبوده و شاخص حمل آن بین 1 و 10 تعریف شده است. 

Cargo-IMP Code: RRY

          

 

 

8) مواد خورنده (Corrosive)

 مواد خورنده (Corrosive)

مواد خورنده

مایع یا جامدی مانند:اسید باتری، جیوه، اسید سولفوریک که در اثر تماس با بافت زنده باعث آسیب جدی شده  و یا در صورت سرایت به سایر کالاها یا ابزار حمل و نقل به طور اساسی به آنها صدمه زده یا به کلی آنها را از بین می برد. 

           

 

 

 

 

 

9-(مواد و کالا های خطرناک متفرقه، دارای خطر زیست محیطی: )

( Miscellaneous Dangerous Substances and Articles, Including Environmentally hazardous Substances)

 

کالاهای خطرناک متفرقه

 

 (هر ماده ای که در طول حمل هوایی ایجاد خطر نموده و در کلاس های قبلی قرار نگرفته ، و شامل جامدات و مایعات مضر بیهوش کننده و مواد مشابه مانند: یخ خشک می باشد که می تواند برای خدمه ایجاد ناراحتی و اذیت کرده و آنان را از انجام صحیح وظایف خود جلوگیری نماید)

 

 • علامت گذاری جعبه های کالای خطرناک